Ondanks dat er, direct na de winterstop van 6 weken, een ploeg kwam die ons pijn wil doen bij onze poging om te komen tot promotie, hebben wij laten zien dat onze wil om te promoveren groot is. Toch wel gehandicapt met 2 spelers buiten het team, die je als “sterkmakers” kan benoemen, maakten de elf spelers die wel in het veld stonden er een spannende wedstrijd van. Onze tegenstander OSV uit Tuindorp Oostzaan had uit de laatste 4 wedstrijden 10 punten gehaald en was op oorlogspad. Maar onze vliegensvlugge voorhoede liet, vooral in het begin van de wedstrijd, zien dat zij een belangrijk wapen in onze ploeg zijn. Door goed en snel te storen raakte OSV snel van de kook en ging fouten maken. Na 3 minuten stonden wij al met 1-0 voor, Jim pakte een bal af en scoorde. Het team juichte om dit doelpunt alsof de Champions League gewonnen was! Dus met de sfeer zit het wel goed. Maar het was wel lekker, zo vroeg op voorsprong komen, zodat onze spelvreugde zichtbaar werd. Helaas zakte het daarna wat in en gingen wij, met name achter, een aantal keren zeer onzorgvuldig met de bal om. Keeper Tobias moest af en toe de benen uit zijn lijf lopen om erger te voorkomen. Helaas was deze onzorgvuldigheid de voorbode van de 1-1, die er dan ook aankwam. In de rust heeft de TS de boel opgeschud en de zaken op een rijtje gezet. Dat hielp, wij speelden rustiger en vlak na het begin van de tweede helft ramde onze Dio van buiten het strafschopgebied de bal in een streep, mooi en strak over de grond, in de hoek van het doel zodat de keeper er overheen dook.
Daarna ging het een halfuurtje heen en weer, maar geen paniek bij Zwaluwen ’30. Op het eind kwam er nog een klein Zwaluwen kwartiertje. Het was echt lachwekkend dat wij, na dat stief kwartiertje, met een winst van maar 2-1 de kleedkamer opzochten. Als er TV beelden waren geweest, die naderhand nog eens bekeken konden worden, dan had onze voorhoede zich diep geschaamd over de vier 300 procent opgelegde kansen die zij jammerlijk misten.
Een foutje, dat niet afdoende afmaken van opgelegde kansen, maar het is jullie vergeven als wij de aankomende wedstrijd tegen DWS uit Amsterdam in winst omzetten. DWS uit Amsterdam, hebben wij daar ooit tegen gespeeld? Een roemruchte club waar heel veel talent uit voortgekomen is. Frank Rijkaard en Ruud Gullit hebben daar bijvoorbeeld gespeeld. Maar DWS is nu een tweede klasser die maar moeilijk boven het maaiveld uitkomt. Zonde, maar ja, het is niet anders. Zwaluwen ’30 heeft ook aan het hoogste amateurniveau van Nederland mogen ruiken en er zelfs een aantal jaren van mogen snoepen. Maar ook dat is verleden tijd..
Op een verlopen Sportpark Sloten speelt DWS sinds begin van dit seizoen haar wedstrijden. Wel op een goed kunstgrasveld, maar eromheen bittere ellende, m.n. de kantine/kleedkameraccommodatie was van een hoge treurigheid. Amsterdam beschikt over heel veel voetbalverenigingen, helaas kunnen maar weinig van die verenigingen hun hoofd boven water houden. Dan krijg je dus verenigingsgebouwen te zien die dat uitstralen. Spijtig. Wij wensen de Gemeente Amsterdam veel succes om het verenigingsleven te saneren om zo iedere inwoner van de stad een goede sportbeleving te kunnen aanbieden.
Nu de wedstrijd. DWS heeft een lekker technisch team waar spelers in spelen die heel leuk kunnen voetballen en het elke tegenstander behoorlijk moeilijk kunnen maken. Wij gingen met 0-1 rusten, die goal viel vlak voor de rust en was al met al verdiend. Toch zou een 0-0 stand in de rust niet vreemd geweest zijn. De wedstrijd ging op een goed tempo heen en weer en ook DWS heeft verscheidene kansen gehad. Maar deze 0-1 ruststand gaf ons vleugels en chagrijn bij DWS. Dat was duidelijk te zien. Na de rust sloeg Zwaluwen ’30 bliksemsnel toe en maakte 2 goede goals binnen 10 minuten! De zege was binnen en wij hadden de 4 “wedstrijden achter elkaar winst” binnen. Ik geloof dat dit nog nooit gebeurd is, 4 wedstrijden achter elkaar winst voor onze club. De jongens hebben geschiedenis geschreven.
Maar……….., kunnen nog meer geschiedenis gaan schrijven, want nu komen de 4 moeilijkste wedstrijden er aan tegen goede ploegen die ons pijn willen doen en die tevens tegenstanders van ons op de ranglijst zijn. Ik heb er vertrouwen in, want de ploeg groeit steeds meer naar elkaar toe en met de mentaliteit zit het ook goed. Veel succes mannen!
In Haarlem ontmoetten wij de “Koninklijke” HFC, de roemruchte club die de oud Internationals elk jaar, op nieuwjaarsdag, weer uitnodigt om daar een wedstrijdje tegen te spelen. KHFC acteert de laatste jaren op het hoogste amateurniveau van Nederland. Dat is te hoog voor de oud Internationals meent KHFC! Afgelopen nieuwjaarsdag hebben zij zelfs hun 2e team naar de wedstrijd tegen de oud Internationals gestuurd omdat zij, hautain als zij zijn, denken zo sterk te zijn met hun eerste team dat de oud Internationals van het veld gespeeld worden door het betreffende eerste team! En dat kan je oud Internationals natuurlijk niet aan doen! De zaterdagafdeling van KHFC, waar tegen Zwaluwen ’30 speelt, heeft een jonge ploeg, niet veel jonger dan onze groep trouwens en zij staan vlak achter ons op 4 punten afstand.
Dit is dus één van die moeilijke wedstrijden waar wij doorheen moeten komen. Deze jongens hebben een goede tot zeer goede jeugdopleiding doorlopen en sommigen probeerden het zelfs tot profvoetballer te schoppen.
In de eerste wedstrijd hadden wij wat mutaties en blessures en verloren kansloos met 1-3. Dus wij hadden wat goed te maken. Helaas met weer wat mutaties, maar het moest met een beetje inzet en gogme wel kunnen gaan lukken. Zeker met in onze tas de reeks van 4 competitiewedstrijden achter elkaar de winst te hebben gepakt en daardoor de tweede plaats vast in handen te hebben. Maar nee hoor, dit was weer eens een baaldag, zowel voor de spelers, TS en de supporters. Wij begonnen slap en ongeïnspireerd en, daar leek het op, zonder doel.
KHFC speelde leuk voetbal en had een paar behoorlijke goede spelers in het team. Met name nr. 13 de centrale grote man achterin was een grootheid voor ons niveau. Toch hielden wij de nul aardig vast en zou de rust uitsluitsel kunnen geven over wat de TS gezien had en daarin, via omzettingen, plannen en instructies, verbeterpunten had aangebracht. Helaas de 40 en 41e minuut waren desastreus voor Zwaluwen ’30 met 2 zeer onachtzame momenten 2-0 achter binnen 2 minuten!! De rust bracht wel duidelijkheid, daarna ook wel felheid en een wil om het beter te doen, maar het was niet goed genoeg. KHFC was beter en bleef beter. Eindstand 3-0. Het moet beter dan wij hebben laten zien op deze zaterdag 4 febr. 2023, daar zijn onze jongens ook van overtuigd. De aankomende wedstrijd is al over een week en kan daar mooi voor dienen!
AMVJ uit Amstelveen, de powerploeg die ons qua kracht van het veld heeft gespeeld tijdens de wedstrijd in Amstelveen. Kunnen wij daar nu wat tegenover zetten? Nee dus! In de eerste 10 minuten had het moeten gebeuren! Fanatiek en met veel aanvalskracht rolde Zwaluwen ’30 van de ene aanvalsgolf naar de andere op naar het doel van AMVJ. Minimaal 4 doelrijpe kansen kregen wij, zelfs een 100% kans, maar wij faalden jammerlijk. Het eerste de beste zondagsschot van AMVJ bracht ons de 0-1 achterstand en hun de overtuiging dat een overwinning tegen de tweede ploeg op de ranglijst er ook vandaag weer inzat voor AMVJ. En dat klopte, bij AMVJ bleef het hele team er hard voor werken en schoot in de tweede helft ook nog de 0-2 tegen de touwen. Wij deden in de tweede helft wel ons best maar doelrijpe kansen kwamen er niet echt. Terecht verloren, naar derde plaats zakkend en onze zegeningen tellend, moeten wij de koppen bij elkaar steken om het over 3 weken bij de eerst volgende competitiewedstrijd veel beter te doen.
Dus wij hebben even de tijd om de ontstane wonden te likken.
Eerst maar eens op 18 februari 2023 naar VV Limmen voor de 4e ronde van de Districtsbeker! Deze koploper in de 3e klasse B was toch wel een maatje te klein voor ons. Het bleef nog lang 0-0, maar dat had alles te maken met de onzorgvuldigheid van ons team. Toch hadden wij niet één keer in de wedstrijd het idee dat VV Limmen voor ons een gevaar betekende. Een mooi kopbal in de tweede helft betekende 0-1 en een break-out van Gregory betekende 0-2. Wedstrijd gespeeld en op naar de achtste finales. Dat klinkt goed, alleen zal de tegenstand behoorlijk veel zwaarder zijn dan VV Limmen tegen ons op de mat kon leggen!
Nu weer naar de oh zo belangrijke competitie! Dus op naar Jong Holland, onze oude bekende van vroeger. Thuisuitslag 4-0. Zou het zo makkelijk worden? Onze ploeg is weer compleet aan’t worden, de blessures en schorsingen zijn opgelost, hopelijk de wil om te winnen niet! Want dat moet de aankomende weken veelvuldig gebeuren willen wij echt gaan meedoen voor de prijzen. Deze wedstrijd zal een bewijs moeten worden dat de volgers hoop kunnen gaan krijgen dat het goed komt! Holderdebolder werd tegenstander Jong Holland van de eerste 10 minuten tegen Zwaluwen ’30. Maar ook Zwaluwen ’30 zelf een beetje. Wij waren zo aan het aanvallen dat wij vergaten om de bal in het netje te krijgen. Dat lukte Jong Holland met de eerste echte aanval wel!! En nog wel via onszelf, met een eigen inzet. Dat was een behoorlijke domper en daar kwamen wij de eerste helft niet meer overheen. Het spel werd slordig en zonder dreiging, na die goal van Jong Holland. De tweede helft weer een aanvallend Zwaluwen ’30. Na de 60e minuut, toen er 2 invallers waren ingekomen, draaide de wedstrijd 100 graden. Eerst een prachtig uitgespeelde goal van ons. 1-1! Daarna in 2 minuten tijd twee gluiperige countergoals en wij stonden, met nog ’n kwartier te spelen in enen met 3-1 achter! Maar een fantastische Jim Nelen maakte deze middag het verschil.
Onnavolgbaar draaide hij de hele achterhoede aan de rechterkant van Jong Holland dol, zodat er door zijn actie toch nog 2 doelpunten voor ons vielen 3-3. De laatste zelfs in de 95e minuut. Chapeau mannen! Bewonderenswaardig. Toch nog een puntje. Wij zien over een aantal wedstrijden wellicht hoe belangrijk dit puntje geweest is. Nu terug naar Hoorn, waar wij een week de tijd hebben om ons te prepareren op DVVA uit Amsterdam waar wij inmiddels 7 punten op achterstaan.
Na een sneeuw weekeind ( 2e week maart!) en een afgelasting thuis, op naar Arsenal in Amsterdam waar wij moesten toezien dat wij in de hoek zitten waar de klappen vallen! Onze eigen klappen zogezegd. Want wat is er met ons team gebeurd??!! Na de winterstop is het een en al ellende!! Arsenal? Weg hebben wij die gespeeld bij de thuiswedstrijd, maar waar is al dat zelfvertrouwen dat wij toen uitstraalden? Opgelost? Waarheen? Kan iemand mij dit zeggen? Want wat wij aanschouwd hebben in Amsterdam was treurig en eigenlijk te gek voor woorden. Niks bakten wij er van! Arsenal was fel. Dook erop en ramde alle ballen weg zodat wij niet aan de bal kwamen. Maar als wij wel eens aan de bal kwamen leek het nergens op. In zo’n situatie krijg je natuurlijk ook een zeer wonderlijke goal tegen, alhoewel Arsenal zal zeggen een “wereldgoal”, die ze maar een keer in de 10, 20 of 30 jaar maken. Maar wij waren van slag en bleven van slag. In de tweede helft zeer zo geïrriteerd dat het 3-0 werd. Dus gingen wij en Arsenal samen op de vuist waardoor onze aanvoerder en een speler van de tegenstander naar de kleedkamer konden. Dit na bijna een half uur staking door de opgelopen irritaties. Daarna nog 3-1 en een beetje hoop, vlak daarna 4-1 en over was het potje. De rechtstreekse promotie kunnen wij vergeten. Maar eens zien of wij nog punten kunnen pakken.
Als dat binnen een paar wedstrijden gaat lukken met minimaal 6 punten kunnen wij weer verder kijken. Nu moeten wij ons schamen en proberen de doordeweekse beker wedstrijd tegen derde klasser Reiger Boys uit Heerhugowaard proberen te winnen!
Nu, dat ging niet echt lekker, die achtste finalewedstrijd voor de districtsbeker tegen Reiger Boys uit Heerhugowaard. Leuke loting dachten wij, maar ja, Reiger Boys was niet vanzelf zover doorgedrongen tot de achtste finale! Bij ons ging het de laatste weken ook niet van een leien dakje dus vooraf een makkelijke uitslag voorspellen was gekkenwerk. Dat bleek ook wel, een fris jong ploegje dat Reiger Boys! Stonden binnen 5 minuten al voor met 0-1! Voor de rest moesten zij zich beperken tot verdedigen met het gehele team. De bal hebben tijdens bijna de gehele wedstrijd betekent niet dat je hem ook wint. Dat bleek ook wel. Weinig intellect voor de goal en onzuiver spel braken ons op. Gelukkig kwam een half uur voor tijd onze goede kopper Dio ons team versterken middels een wissel. Dat was belangrijk, want één goede voorzet bij de tweede paal werd er door hem kogelhard ingekopt zodat de 1-1 op het bord verscheen. Wij waren moe van het aanvallen en speelden de wedstrijd uit. Penalty’s.
De TS dacht wel dat wij deze konden winnen. Zij hadden gelijk. Ik mag wel zeggen dat wij zeker 5 goede penaltynemers in ons team hebben. Dat bleek, want na 4 penalty’s was het al over. Eindstand 4-2. Kijken wat de koploper aanstaande zaterdag meebrengt. Ik ben benieuwd.
AFC uit Amsterdam, de onaantastbare koploper van 2A! Nu dat kon je wel zien. Rustig op hun gemak speelden ze het balletje rond en Zwaluwen ’30 was aan het verdedigen. Een gek gezicht, want Zwaluwen ’30 is vaak, bijna altijd, de overheersende partij. Maar ja, als je een paar zeperds hebt meegemaakt dan moet je bescheiden zijn, zeker als de koploper op bezoek komt. Het verdedigende werk bracht ook nog wat op, met een gelukje kwamen wij zelfs voor! Helaas bleef dat niet zo., alhoewel wij in de tweede helft kansen
kregen op 2-0. Dat maakte ons overmoedig en de tegenstander feller. Wij mochten blij zijn dat een viertal 100% kansen van AFC er bij ons niet in gingen. Toch werd het 1-1, helaas. Maar voor het moreel is dit een goede uitslag alhoewel het elke week spannender wordt waar wij staan op het eind van het seizoen. Ik ga alvast op de knietjes zitten in de hoop dat wij de vorm van vlak voor en na de winterpauze weer gaan oppakken. Volgende week, na de wedstrijd tegen EVC weten wij weer meer.
EVC uit Edam, een stugge verdedigende ploeg waar wij thuis jammerlijk van verloren. Wij zijn er toen ingestonken. Kijken hoe wij het dit keer gaan aanpakken. Zou het dan toch!!?? Dit was zo’n wedstrijd, cruciaal in de wedstrijdenreeks die er nu aan te komen zit, die gewonnen moest worden om niet de moed te verliezen. En de moed was al in onze schoenen gezonken toen de opstelling bekend gemaakt werd, 4 basisspelers ontbraken door blessures, werk en pijntjes! Met een krappe selectie is dit ellende. Maar wat blijkt, onze TS had de mannen goed neergezet, er werd voorzichtig en compact spel gepredikt . EVC wist niet wat ze met de bal aan moesten. Normaal spelen zij knokvoetbal en komen zij via de counter aan hun doelpunten. Maar nu viel er niets te counteren en knokvoetbal al helemaal niet, zeker in de eerste helft. Een mooi laag schot van Davy bracht ons aan de leiding en wij hielden de wedstrijd onder controle. Opgezweept met dosis adrenaline over het verloop van de eerste helft kwam EVC uit de kleedkamer en de eerst 20 minuten in de tweede helft waren lastig voor ons. Opportunistisch toog de Edamse ploeg naar onze goal. De gelijkmaker was er een gevolg van, alhoewel de EVC storm toen al iets luwde.
Vlak daarna, een mooie corner door ons prachtig ingekopt door Samet 1-2!
Nog lastige laatste 5 minuten en daarna nog eens zeker 7 minuten scheidsrechtertijd kon de overwinning van ons niet in de weg staan. Het gaf ons een gelukzalig gevoel en weer moed voor de komende zaterdag.
8 April is de dag voor de inhaalwedstrijd bij ons thuis tegen DVVA uit Amsterdam. Nu moest het gaan gebeuren! Zijn wij er klaar voor? Kan de competitie nog gered worden voor Zwaluwen ’30, kunnen wij aan rechtstreekse promotie denken? Over 2 uur zullen wij het weten………………….
Nu, wij weten het! Billenknijpen wordt het, die laatste 5 vijf wedstrijden. Minimaal 12 punten moeten wij daaruit halen om in aanmerking te kunnen komen voor een periodetitel. Maar, dat moeten wij beseffen, enkel en alleen omdat AFC en de Koninklijke niet kunnen promoveren! Deze ploegen gaan waarschijnlijk boven ons eindigen, gaat DVVA met de promotie aan de haal en dan zijn de plaatsen 4 en 5 op de ranglijst nog in vizier om een periode te bemachtigen. Dus 12 punten is met minimum dat wij uit de komende 5 wedstrijden nog halen moeten. Succes!
Over de wedstrijd kunnen wij kort zijn, er viel ook niet al te veel te zien. Zwaluwen ’30 kwam het veld op met een gemankeerd team en miste 4 basisspelers, waarvan de gehele voorhoede. Een bangig DVVA (uitwedstrijd 0-3 voor Zwaluwen ’30!) was voorzichtig in de eerste helft, maar gooide, na 45 minuten gezien te hebben dat Zwaluwen ’30 geen enkele vuist kon maken, alle schroom van zich af en gaf gas. Dat resulteerde in 0-1, maar daarna werden ze toch weer bangig over hoe de reactie van Zwaluwen ’30 op dat doelpunt zou zijn. Zwaluwen ’30 zette aan maar het lukte niet. De 0-2 was funest. De wedstrijd was gespeeld. Op naar de kwartfinale districtsbeker tegen het sterke BOL en daarna een plan maken om aankomende zaterdag Zandvoort te verslaan, hopelijk met een capabele voorhoede.
BOL, uit Broek op Langedijk, de koploper van de eerste klasse verslaan in eigen huis is Zwaluwen ’30 de laatste jaren nog niet gelukt. Ook op deze doordeweekse bekeravond zou dat een enorme klus worden. In de eerste instantie leek het de goede kant op te gaan voor ons, ondanks ons gemankeerde team dat na de winterstop meer dan eens het geval was. Helaas kwam BOL vlak voor rust op voorsprong, door een goal die eigenlijk afgekeurd had moeten worden. De Bolspeler die de bal voor ons doel kopte, stond bijna een meter over de achterlijn.
De vrouwelijke grensrechter aan de andere kant kon dit door de laagstaande zon niet zien, zij stond constant met haar hand voor ogen en liep toen de bal gekopt werd zonder hand voor ogen naar de cornervlag, wel 40 meter van de kopper af. Dus Zwaluwen ’30 werd zwaar benadeeld en ging de rust in met een 1-0 achterstand. Na een kwartier in de tweede helft werd het door een vergissing in onze achterhoede 2-0. Daarna probeerde Zwaluwen ‘30 nog wel wat en viel behoorlijk aan, maar het geluk bleef ver weg. Uitgeschakeld voor de beker, maar chapeau, een hele prestatie om door te dringen tot de kwart finale, bravo!!
De zaterdag daarop hadden wij een vrij weekeind door de oneven poule waarin wij spelen en de week daarop gaan de finale wedstrijden er aan komen. De 5 ploegen waarvan wij moeten winnen om een kans voor de nacompetitie te maken. Eerst thuis tegen de gelijknamige ploeg van de plaats FC Weesp. Deze ploeg won de laatste weken af en toe een partijtje en zag dat de ploeg boven ze, DWS uit Amsterdam, alles verloor. Dus nacompetitie zou nog mogelijk zijn voor FC Weesp. Zwaluwen ‘30 dacht dit varkentje snel te wassen (uit uitslag 1-5!) en ging voortvarend van start. Te voortvarend bleek later. Het werd rennen en vliegen zonder noemenswaardig overleg tussen spelers en linies. Rommelige en veel halve kansen, die FC Weesp aan de andere kant ook af en toe kreeg. Gauw vergeten deze eerste helft. Tweede helft een iets rustiger Zwaluwen ’30 en iets meer overleg. Na 20 minuten was het dan toch eindelijke raak. Goede aanvallen en mooie goals volgden 1-0, 2-0 en 3-0. De wedstrijd was gespeeld en er volgde zelfs een 4-0. Dus dit varkentje was toch gewassen. Nu op naar weer een thuiswedstrijd, nu tegen FC Zandvoort, en hopelijk weer op naar de winst. Zou het toch nog leuk worden?
FC Zandvoort stond er klaar voor. Ook deze ploeg moet strijden voor de degradatie via de nacompetitie. En iedereen weet dat dit de gevaarlijkste ploegen zijn, die strijden om lijfsbehoud en alles aanpakken om punten te halen. Zwaluwen ’30 moet op haar tellen letten. Hopelijk, als dit zou gaan lukken, gaat de voetbalmachine van onze ploeg weer draaien als voor de winterstop en gaan wij nog een aantal weken van het opgeleefde Zwaluwen ’30 genieten. Het is mooi weer en onze ploeg is weer volledig compleet, dus zet ‘m op!! En opgezet hebben ze!!!! Op het eind van de wedstrijd stonden er 8 goals voor Zwaluwen ’30 op het scorebord en niet één voor FC Zandvoort!
4 goals gemaakt door Leo Schipper, een puike prestatie, zeker als middenvelder! De ploeg is weer compleet, geen blessures en schorsingen. Halleluja! Gaan wij het dan toch meemaken? Dat wij laten zien waar Zwaluwen ’30 toe in staat is, door het teamverband, de sfeer in de ploeg, de samenhorigheid, de wil om een prijs te pakken en het gunnen aan een ander. Dat komt nu tot uiting, zeker nu de ploeg compleet is. Jongens ga zo door, dan worden het nog een aantal mooie weken! Volgende week naar onze vrienden van Marken. Wij spelen op het eiland en de rivaliteit zal groot zijn/blijven, of ze nu boven ons of onder ons staan, de strijd zal hevig worden. Maar wij hebben de punten nodig dus wij gaan die strijd niet ontlopen!
SV Marken is helaas al gedegradeerd, maar dat wil niet zeggen dat zij zich zomaar overgeven en zeker niet als Zwaluwen ’30 op bezoek komt. Een gedegradeerde vereniging? Dat was niet te zien op het supergezellige sportcomplex “Nooitgedacht”.
Een zonnetje, eindelijk weer na een zestal grauwe maanden, veel mensen op het terras met een biertje in de hand, een Zwaluwen ’30 dat vandaag 100% zeker moest winnen en een Marken dat daar een stokje voor wilde steken. Dat waren de ingrediënten die vooraf aan de wedstrijd aanwezig waren. Onze ploeg was weer compleet en vrij van blessures, dus wij dachten, knallen dan maar boys! Maar ik weet niet wat de spelers dachten, waarschijnlijk hetzelfde als de supporters en TS, maar het kwam er maar niet uit. Weinig overleg, halve en hele schoten van afstand naar een doel waar een stuk of 15 spelers voor stonden, het ging rommelig en onbeheerst. Het was niet om aan te zien. Wij kwamen ook nog eens een keer achter met 1-0, dus de vreugde, in alle Zwaluwen ’30 gelederen, was ver te zoeken. Toch opeens was daar Samet met een prachtige goal (zo’n beauty maakt hij niet nog eens!) Maar lekker voor ons, 1-1, de rust zou nu terugkeren! Maar helaas, nee, het bleef krabbelen. Ik denk dat de keeper van Marken zeker 20 ballen met zijn benen of lichaam heeft gestopt. Wij vielen wel aan, maar het rendement was ver te zoeken. Dan maar wisselen. Dat pakte goed uit, vlak voor tijd, een break, de keeper van Marken schat het verkeerd in en onze Caio speelt de bal kien langs de keeper en deze rolt parmantig het vijandelijke doel in 1-2!! De punten zijn binnen. De vreugde was groot! Vlak daarna, in blessuretijd, een prachtig doelpunt van Leon die er ook nog a passant 1-3 van maakt. Volgende week thuis tegen DWS een goede uitslag neerzetten, liefst met een paar doelpunten verschil om Arsenal met doelsaldo voor te blijven.
Zaterdag 20 mei!!! De wedstrijd tegen DWS uit Amsterdam. Nog 2 wedstrijden winnen en wij zitten 100% zeker in de nacompetitie! Bij elk ander resultaat is het billenknijpen wat de concurrente gedaan heeft. Wat is competitie voetbal toch een mooie opportunistische sportbeleving. 13 jaar geleden (dertien jaar geleden al…..??!!) speelden wij op het hoogste amateurniveau van Nederland en gierde, bij tijd en wijle, de sportspanning in alle hevigheid door onze kelen.
Daarna de deceptie, 2x degraderen en in zak en as over de ellende die over ons is heen gekomen en het niveau waarop wij nu acteren. En dan plots, ja, ook op dit niveau, is de spanning weer helemaal terug, bij ons ,de supporters, de TS, en de spelers! Dus je ziet het, op welk niveau ook, als je betrokken bent kan het schlemielig, ellendig, en tranen trekkend zijn, maar ook spannend, hoopvol en geluk makend! Op welk level of niveau ook! Dat bedoel ik met opportunistische sportbeleving! Dus op het eind van deze dag, rond 17.00 uur weten wij definitief hoe onze wedstrijd verlopen is en hoe de concurrenten het gedaan hebben. Bij gunstige uitslagen kunnen wij al een nacompetitie plaats bemachtigen. Dus nog even een uurtje of acht geduld, na dit geschreven stukje. En……uw geduld wordt beloond met een verlenging van de competitie! DWS was niet sterk genoeg om ons te bedreigen. Uitslag 4-0! Om de regelementen voor de nacompetitie van de KNVB te doorgronden moet je minimaal een universitaire studie achter de rug hebben, maar na veel overleg en hulp zijn wij er uit. De nacompetitie is veilig voor Zwaluwen ’30! Als wij tegen OSV de winst pakken worden wij derde en zijn wij de eerste ronde vrijgeloot, bij gelijkspel en verlies moeten wij dinsdag 30 mei spelen tegen Jong Holland. Dus winnen is het devies. Het blijft spannend! Hoe gaat ’t uitpakken voor ons?
27 mei 2023, laatste competitiewedstrijd van het seizoen tegen OSV uit Oostzaan. Thuis moeizaam gewonnen met 2-1 en bij OSV twee oud spelers van ons in de gelederen. Zal moeilijke wedstrijd worden, OSV heeft de laatste 5 wedstrijden allemaal in winst omgezet, wij de laatste 4 wedstrijden. Dus het gaat er om hangen wie als overwinnaar van het veld stapt. Na 80 minuten werd het en horrorwedstrijd!!! Het lijkt wel of Zwaluwen ’30 daar een patent op heeft. Zeker als er wat beslist moet worden dan gaan de spelers, TS en supporters door hele diepe dalen en maken weinig hoogtepunten mee! Zo ook nu weer. 2-0 voor, kat in bakkie met nog 10 minuten op de klok! Penalty OSV 1-2, daarna binnen één minuut, weer penalty OSV 2-2!!!
Iedereen In zak en as bij Zwaluwen ’30 behalve, gelukkig, de spelers niet. Onze spelers gaven, bewonderingswaardig, gas. Binnen 2 minuten 2-3 voor Zwaluwen ’30! Daarna zijn de horror minuten nog niet voorbij. 2 minuten later corner OSV 3-3! Hoeveel ellende kan je krijgen? Deze ellende dus, die wij voor onze ogen zagen voltrekken. Maar onze spelers hadden iets onoverwinnelijks over zich, diep in blessuretijd, penalty voor Zwaluwen ’30, onberispelijk door Leon ingeschoten 3-4!
5 goals in 10/15 minuten!! Gelukkig, vlak daarna, wedstrijd ten einde en op naar de nacompetitie. Eerste wedstrijd 3 juni thuis tegen Nunspeet een eersteklasser. Elke wedstrijd is nu een finale. Verliezen betekent einde seizoen, zonder prijs! Wordt vervolgd…………….
Hoorn, 28 mei 2023
Ger Husmann
