Nacompetitie 22-23 door het oog van een supporter.

Vol goede moed trokken wij naar het Westfriezen veld. Omdat ons veld in de renovatie er uit lag zouden wij de eerste nacompetitiewedstrijd bij Westfriezen spelen. Mooi complex en dito veld. Dus de ingrediënten lagen klaar voor ons. Compleet en zeer gemotiveerd Zwaluwen ’30 dat moest spelen tegen een ploeg uit Nunspeet die het afgelopen seizoen al de nodige klappen had gehad. Al hoewel dat eigenlijk ook wel voor ons gold. Hoe vaak hebben wij niet met een gemankeerd team aan de aftrap gestaan. Met een compleet team zouden wij een grote kans hebben gehad op rechtstreekse promotie. Maar dat was niet zo, dus dan moest het maar op deze manier, via 3 nacompetitie wedstrijden. Dit was de eerste. Wij begonnen nerveus, voor veel jongens was het de eerste beslissingswedstrijd op een hoger niveau dan dat ze gewend zijn. Na een aantal wat mindere passen werd er op het middenveld, zo’n 5 meter voor de lijn van het strafschopgebied een verkeerde breedtepass gegeven die tegen de knie van de tegenstander stuitte, de bal sprong recht vooruit in de voeten van de spits van de tegenstander. Hij bedankte ons en vloog naar onze goal toe. Resultaat 0-1!! Een verschrikkelijke domper voor onze ploeg. Maar een paar minuten later bleek de vrees dat dit een onoverkomelijk tegendoelpunt zou zijn niet vol te houden, want wij waren daarna de zwaar bovenliggende partij die aanval na aanval op het VV  Nunspeet doel afvuurde. VV Nunspeet bleef met minimaal 9 man achter de bal, dus het voetbalgebied was erg klein. Het veld had ook niet de grootste afmetingen dus het werd stormlopen voor Zwaluwen ’30  in een klein gebied. Er kwamen enkele kansen, maar het geluk ontbrak. VV Nunspeet beperkte zich tot af en toe een knal naar voren en kijk, ook dat kan effect hebben. Een van die ballen kwam bij de agressieve snelle spits die onze achterhoede er uit liep en 0-2 aantikte. Zwaluwen ’30 in zak en as. Wij waren de bovenliggende partij maar de grote vorm, die je nodig hebt om dit soort wedstrijden te winnen, ontbrak. Rust 0-2! Na de rust met een wissel een gemotiveerd Zwaluwen ’30 dat VV Nunspeet het vuur aan de schenen legde. VV Nunspeet werd zenuwachtig en met 2 zeer goede goals maakte Zwaluwen ’30 het doelpuntenverschil nihil. 2-2!! Een enorme boost kwam over het team, deze wedstrijd is voor ons zag je in alle Zwaluwen ’30 ogen. Nu gaat het gebeuren wij verslinden deze negatief voetballende tegenstander. Maar helaas voetbal kan zeer wreed zijn. Met z’n allen achter de bal staan en af en toe een peer om de bal op de helft van de tegenstander te krijgen kan dus ook effectief zijn. Dat hebben wij helaas ondervonden. De sterkst op zijn benen staande speler van Zwaluwen ’30 ging achter zo’n “peer” aan, kreeg een zetje in zijn rug, viel om en de tegenstander lobde de bal over onze keeper. Einde verhaal. Uithuilen en weer proberen of het volgend seizoen kan gaan lukken.Wij hebben het niet zo met de nacompetitie/beslissingswedstrijden maar als je terugkijkt blijkt dit ook wel mee te vallen. Even mijn terugblik over de 50 jaar dat ik lid ben.

• In de jaren zeventig kampioen eerste klasse beslissingswedstrijd tegen Opperdoes op het Spartanenveld. (!-0)
• In de jaren tachtig kampioen vierde klasse beslissingswedstrijd tegen Purmersteijn op Marken. (4-1)
• In 1987 normaal kampioen vierde klasse via wedstrijd tegen AFC ’34 in Alkmaar. (2-0)
• In 1997 kampioen in beslissingswedstrijd nacompetitie naar eerste klasse tegen Jonathan op veld CSW. (1-2)
• In 2007 normaal kampioen en gepromoveerd naar Het “amateur Voetbal Walhalla van  Nederland” tegen de Beursbengels in Amsterdam.(5-0)
• In 2010 jammerlijk verloren in beslissingswedstrijd en voor nieuwe Topklasse tegen  HHC Hardenberg In Hoorn en Hardenberg. (5-1+1-1)
• In 2013 verloren in beslissingswedstrijd tegen VV Swift op terrein van Marken om terug te keren in de hoofdklasse (1-4)
• In 2015 stom verloren beslissingswedstrijd om terug te keren naar hoofdklasse tegen VV Kloetinge  op thuisveld in Hoorn na 2-0 voor te hebben gestaan in de rust! (2-2 + penalty’s)
• In 2016 de ergste desillusie in al mijn 50 voetbaljaren, verloren beslissingswedstrijd tegen SV Dronten thuis in Hoorn. (1-0+1-1)

Hierboven betreft mijn eerste elftal “Hoogtepunten in 50 jaar Zwaluwen ’30.

De helft is geluk makend maar de andere helft doet zo’n pijn die niet te vergeten is! Voor een ieder zal dit anders voelen. Het blijkt vaak dat mensen, ondanks dat zij allebei dezelfde wedstrijd zien deze geheel anders beleven. 

Prettige vakantie en tot volgend seizoen!

Groet van Ger Husmann

(1973-2023)